De alleenstaande moeders, daar hebben we allemaal mee te doen. Maar wat denk je van de alleenstaande vaders? Het komt vaak voor dat zij financieel een stuk beroerder uit de scheiding komen dan de moeders.
Zoals laatst; een cliënt van me (laten we hem voor het gemak even Henk noemen) had zijn vrouw na de scheiding zo goed achtergelaten dat zij en hun kinderen zich financieel nergens zorgen over hoefde te maken. Dit deed hij natuurlijk vooral voor zijn kinderen. Hij vond het al erg genoeg dat ze de scheiding mee moesten maken en wilde niet dat zij berooid achter zouden blijven.
So far, so good! Totdat het bedrijf waar Henk werkte ging reorganiseren en hij op straat kwam te staan. Gelukkig vond hij snel een nieuwe baan, maar kreeg hier wel een oproepcontract en kwam met zijn salaris niet in de buurt van wat hij voorheen verdiende. En als je denkt dat je alles gehad hebt; ook dit bedrijf heeft het niet gered en ging failliet. Het personeel kreeg de laatste twee maanden niet meer betaald en kon fluiten naar hun geld. Financiële klap nummer twee!
Gelukkig is Henk inmiddels weer lekker aan het werk en heeft een 32 uren contract. Hij heeft het naar zijn zin en zijn werkgever is blij met hem. Toch is het nog lang geen pais en vree in huize Henk. Door de reorganisatie en vervolgens het faillissement heeft hij de nodige betalingsachterstanden opgelopen. Dit baart hem zorgen, want samen met de betalingsregelingen die hij inmiddels met zijn schuldeisers heeft afgesloten, betaalt Henk ook nog een behoorlijk bedrag per maand aan kinderalimentatie voor zijn twee kinderen.
Hij kijkt uit naar de dag dat zijn oudste kind 21 wordt. Dan valt in elk geval dat stukje weg. Maar nu komt het. Ik vroeg terloops welke opleiding zijn zoon volgde waarop Henk me vertelde dat hij al een tijdje is gestopt met school en een full time baan heeft. Maar dán wordt de situatie ineens anders! Want als je kind ouder dan 18 is en niet meer studeert maar in plaats daarvan een baan heeft, ben jij niet meer verplicht het volledige bedrag aan alimentatie te betalen. Je kind voorziet namelijk zelfstandig in zijn eigen onderhoud. Ik heb Henk dus geadviseerd met zijn kind in gesprek te gaan. Dit zou hem zoveel lucht geven!
Om nog meer inkomsten te genereren adviseerde ik hem ook om eens met zijn baas te gaan praten en hem te vragen of er geen mogelijkheid is om 40 uur te gaan werken. We hebben een berekening gemaakt wat dit alles zou schelen en Henk zou in zijn nieuwe situatie weer een buffer kunnen opbouwen in plaats van zich elke dag af te vragen of hij de maand gaat rondkomen. Henk heeft me wel vijf keer gevraagd hoe hij me kon bedanken.
En daarom hou ik zo van mijn vak!