Ik geef het op!

Al mijn hele leven leek het me fantastisch om piano te leren spelen. Als kind kon ik helemaal wegdromen als ik handen helemaal ontspannen en soepel over de toetsen zag glijden en zo de meest prachtige klanken de lucht in stuurden. Dat wilde ik ook!

Helaas was ik een kind dat niet was geboren met het meeste geduld en aangezien ik ook van de ene naar de andere sport hopte, zagen mijn ouders het niet zo zitten om voor een blauwe maandag een piano aan te schaffen met de daarbij behorende peperdure muzieklessen. Toch bleef ik dromen en zag mezelf helemaal zitten op een podium de derde symfonie van Beethoven spelen.

Eenmaal volwassen bracht ik ook meer dan eens mijn vriend op de hoogte van deze droom. Hoe groot was de verrassing dan ook toen ik op mijn verjaardag wakker werd en daar een prachtige piano midden in de kamer stond. De pianoleraar was ook al geregeld. Hij zou een keer per week langskomen. Ik was als een kind zo blij! Beethoven, here I come!

Vol goede moed begon ik de lessen; noten leren lezen, mijn houding, vingeroefeningen en vervolgens voorzichtig starten met een eenvoudig liedje. Maar wacht even! En Beethoven dan?? De desillusie kon niet groter zijn. Hier had ik even niet aan gedacht en had de illusie dat ik na een aantal maanden de sterren van de hemel zou spelen. Oké, niet zo goed als de grote namen, maar toch! Mijn droom spatte uiteen. Ik had de lat belachelijk hoog gelegd. Dit zorgde er dan ook voor dat mijn zin in pianospelen in een keer over was. Het zou jaren duren voordat ik een beetje in de buurt kwam van wat ik in gedachten had.

Herkenbaar

Ik denk dat dit voor veel mensen heel herkenbaar is. Je hebt een droom, maar omdat de weg er naartoe zó ontzettend lang lijkt, begin je er maar niet aan of haak je voortijdig af. We kunnen allemaal wel een voorbeeld uit de praktijk noemen. Ik heb geleerd van mijn “Beethovenervaring” en heb me gerealiseerd dat ik zéker moet blijven dromen, maar dat ik wel realistisch moet blijven. Dingen moeten haalbaar zijn. Het was beter geweest als ik mijn droom in stukjes had gehakt en langzaamaan naar boven was geklommen. Van “hoedje van papier” naar  “Piano man” en op die manier richting mijn doel wandelen.

Sparen

Dit is ook precies de reden dat het vaak niet wil lukken met het sparen. Je hebt een doel wat niet realistisch is. Of misschien wel, maar de weg er naartoe vind je veel te lang. Als jij een droomdoel hebt waar je voor wilt sparen, probeer ook hier dan eens de hakmethode en vier ook de kleine succesjes die behaald zijn. Probeer de weg naar je droomdoel letterlijk uit te tekenen. Waar wil je naartoe, wat gaat me dat kosten en wat betekent dit. Als dit bijvoorbeeld betekent dat je elke maand € 100,- extra moet sparen, probeer dan eens dagelijks € 3,- in een pot te gooien, of dit bedrag automatisch naar je spaarrekening te boeken. Denk in kleine getallen.

Kijk wat voor jou haalbaar is en houd je doel in gedachten. Weet waarvoor je het doet. Sparen om het sparen houdt niemand vol.

Waar spaar jij voor?