Vrienden en schulden

“Het lucht zo op om er even over te kunnen praten.”

Dit is een zin die ik vaak hoor als ik cliënten thuis bezoek. Uiteraard doet het me altijd goed dat ze het fijn vinden als ik ben geweest en dat ze hun verhaal bij me kunnen doen. Toch maakt het me tegelijkertijd ook somber. Want het betekent dat er nog altijd een taboe ligt op het praten over financiën.

Nou ja, als het financieel voor de wind gaat hebben we er over het algemeen niet zo heel veel moeite mee om er over te praten. We vertellen graag wat we allemaal hebben gekocht of waar we deze zomer op vakantie gaan. Hoe lastig is het dan als je je een buitenstaander voelt omdat je hier niet in mee kunt.

Laatst was ik bij een cliënt die me vertelde dat ze de laatste tijd aan elkaar hangt van smoesjes. Smoesjes om overal onderuit te komen. Niet omdat ze er geen zin in heeft, maar omdat ze het simpelweg niet meer kan betalen. Verjaardagen, etentjes of een simpel kopje koffie drinken op een terras als je met een vriendin de stad in gaat. Alles moest ze vermijden. Ze werd steeds beter in het gedraai, vertelde ze me. De keerzijde is wel dat haar sociale leven hier ook flink onder te lijden had. Een aantal mensen waren al afgehaakt.

Deze verhalen raken me en geven mij nóg meer motivatie om er samen met de betreffende cliënt voor te zorgen dat ze binnenkort weer  onbezorgd van het leven kan genieten. Want hoe erg is het dat er nog altijd zo’n taboe ligt op financiële zorgen of schulden? De media besteden er gelukkig steeds meer aandacht aan om dit probleem bespreekbaar te maken. Daar ben ik blij om. Ik ben er van overtuigd dat het bij de cliënt in bovenstaand voorbeeld helemaal niet nodig is dat zij mensen verliest in haar omgeving. Als zij haar probleem zou durven bespreken, weet ik zeker dat er bij veel mensen begrip zal zijn waarom iets even niet kan. Maar dit begrip zal niet komen zolang mensen het niet bespreekbaar durven maken.

Hoe denk jij dat het taboe rondom schulden de wereld uit kan worden geholpen?